-
1 Kind
ein Kind bekommen <u>rodzić dziecko;von Kind auf od dziecka;das Kind beim rechten Namen nennen nazywać rzeczy po imieniu;
См. также в других словарях:
nazywać — Nazwać rzecz (rzeczy) po imieniu «mówić o czymś wprost, szczerze; mówić coś bez ogródek, bez owijania w bawełnę»: (...) nie obędzie się bez zdecydowanej, wyraźnej ingerencji państwa przy pomocy wszystkich środków, jakie stoją do jego dyspozycji.… … Słownik frazeologiczny
nazwać — dk IX, nazwaćzwę, nazwaćzwiesz, nazwaćzwij, nazwaćał, nazwaćany nazywać ndk I, nazwaćam, nazwaćasz, nazwaćają, nazwaćaj, nazwaćał, nazwaćany 1. «oznaczyć, określić nazwą, mianem, imieniem, epitetem, nadać nazwę, miano, imię, przezwisko»… … Słownik języka polskiego
rzecz — ż VI, DCMs. y; lm MD. y 1. «przedmiot materialny, często w przeciwstawieniu do istoty żywej» Cenne, kosztowne, wartościowe rzeczy. Rzeczy powszedniego użytku. Rejestrować świat rzeczy i istot żywych. 2. zwykle w lm «przedmioty materialne, takie… … Słownik języka polskiego
imię — n V, D. imienia; lm M. imiona, D. imion 1. «osobiste, nierodowe miano człowieka; używane obok nazwiska (w stosunkach nieurzędowych: bez nazwiska)» Imię chrzestne, zdrobniałe. Dwa, trzy, cztery imiona (przestarz. dwoje, troje, czworo imion). Dać,… … Słownik języka polskiego